Κάθε χρονιά πριν τις εκλογές της ΕΛΜΕ τα ίδια… Συνομωσίες, αποκλεισμοί, διώξεις..
Με αηδία και χωρίς καμία πλέον έκπληξη, παρακολουθήσαμε το στοίβαγμα ψεμάτων, ανακριβειών και λογικών ακροβασιών σε μια και μόνο ανακοίνωση του ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών, τόσων πολλών, που δύσκολα απαντώνται στο σύνολο τους.
Με αφορμή υποτιθέμενη «διαγραφή συνδικαλίστριας του ΠΑΜΕ επειδή είναι αποσπασμένη στο ΚΚΕ», επιχειρείται η διαστροφή των γεγονότων και η δημιουργία κλίματος «πολιτικών διώξεων και αποκλεισμών των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ» .
Για την αποκατάσταση της αλήθειας:
Η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΛΜΕ Ικαρίας που υποτίθεται πως μεθόδευσε τον αποκλεισμό οργανώνοντας εκλογές χωρίς δικαστικό, δεν πήρε τέτοια απόφαση! Αφού προσπάθησε από το Νοέμβριο που γίνονται συνήθως οι εκλογές, να εξασφαλίσει παρουσία δικαστικού και εισέπραξε τρεις διαδοχικές αρνήσεις από το ειρηνοδικείο Σάμου, κάλεσε τελικά το Γενάρη 2 Γενικές Συνελεύσεις για το θέμα. Το παράδοξο είναι πως την αγωνία για διενέργεια εκλογών την έχει η πλειοψηφούσα παράταξη, με το ΠΑΜΕ να δηλώνει σε ΓΣ και ΔΣ πως «δεν καταλαβαίνει τη βιασύνη που έχει πιάσει κάποιους για εκλογές». Η Γ.Σ. (στην οποία συμμετείχε και το ΠΑΜΕ ) αποφάσισε εκλογές χωρίς δικαστικό αντιπρόσωπο σχεδόν ομόφωνα (5 λευκά του ΠΑΜΕ), πρακτική που ακολουθείται από πολλά σωματεία της χώρας, προβλέπεται από το καταστατικό και που είναι κατά την κρίση της Γ.Σ., η ορθότερη.
Γιατί το ΠΑΜΕ θεωρεί ότι δεν μπορούν οι εργαζόμενοι να διασφαλίσουν την εγκυρότητα της διαδικασίας παρά μόνο αν τους επιβλέπει δικαστής; Πως θα μπορούσε ο ειρηνοδίκης να αλλάξει τις υποψηφιότητες αφού τους υποψηφίους τους ανακηρύσσει το ΔΣ, βάσει καταστατικού, τουλάχιστον 12 μέρες πριν; Από πού προέκυψε τόση νομιμοφροσύνη ξαφνικά, ειδικά όταν αυτή η πρακτική ακολουθείται και από σωματεία όπου έχει πλειοψηφία το ΠΑΜΕ;
Για τον επιχειρούμενο αποκλεισμό:
Η συνάδελφος Κ. Σεφέρη είναι αποσπασμένη στο Υπ. Εσωτερ. και από εκεί έχει διατεθεί στα γραφεία του Κ.Κ.Ε. για γραμματειακή υποστήριξη από τον 05/2011.
Βεβαίως κανένα καταστατικό δεν προβλέπει διαγραφή ή αποκλεισμό για κάποιον που είναι αποσπασμένος σε κομματικό γραφείο. Το καταστατικό του σωματείου (που τροποποιήθηκε το 2005 επί προεδρίας της συγκεκριμένης συναδέλφου σε αυτό ακριβώς το άρθρο) προβλέπει όμως με σαφήνεια ότι μέλη του επιτρέπεται να είναι « όσοι εκπαιδευτικοί λειτουργοί υπηρετούν στα σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης εκτός βέβαια των ειδικών περιπτώσεων (αιρετοί κ.λ.π.), στα Γραφεία των ΔΙΔΕ και στις διάφορες Υπηρεσίες του ΥΠΕΠΘ και όσοι εκπαιδευτικοί εργάζονται σαν ωρομίσθιοι, έστω και για μια ώρα, στα σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης». (Άρθρο 5)
Επίσης για την υποψηφιότητα για το Δ.Σ. σημειώνει ρητά ότι: «Αποκλείονται από το Δ.Σ εκπαιδευτικοί λειτουργοί:... γ) Εφόσον έχουν αποσπαστεί με αίτηση τους εκτός της περιοχής της ΕΛΜΕ για ένα διδακτικό έτος.» (Άρθρο 12/παρ γ). Και βέβαια, ο Ν. 1264/82 αναφέρει ρητά ότι τα καταστατικά των ενώσεων ορίζουν τα θέματα αυτά, καθώς και ότι: « διαγράφεται το μέλος της συνδικαλιστικής οργάνωσης: ..2) πού πριν έξι (6) μήνες έχει πάψει με τη θέλησή του να απασχολείται στον επαγγελματικό κλάδο απασχόλησής του, εκτός εάν τούτο οφείλεται στην εκλογή του στο Κοινοβούλιο ή την Τοπική Αυτοδιοίκηση.»
Σε κάθε περίπτωση να γίνει ξεκάθαρο ότι το καταστατικό του κάθε σωματείου δεν είναι ο Νόμος που μας επιβάλλει το κράτος, ή πολύ περισσότερο κάτι τυπικό κι ανούσιο όπως θέλει να το παρουσιάζει το ΠΑΜΕ. Είναι οι κανόνες που θέτουμε για τη λειτουργία του σωματείου μας οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Κι επειδή οι εργαζόμενοι πρέπει να αποφασίζουμε, προτείναμε στο ΠΑΜΕ να φέρει το ζήτημα σε Γ.Σ. που έχει οριστεί την 18/2/13. Αντ’ αυτού προτίμησε το λασποπόλεμο.
Και βέβαια για να θολώσει τα νερά μπλέκει τους αποσπασμένους σε κόμματα με αυτούς σε υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας, στην ΑΔΕΔΥ, την ΟΛΜΕ κλπ. την ώρα που ξέρει πως υπάρχει ειδική ρύθμιση στα καταστατικά των σωματείων για αιρετούς και πως το καταστατικό της ΟΛΜΕ (που είναι βέβαια διαφορετικό από αυτό των τοπικών πρωτοβάθμιων) επιτρέπει τέτοιες υποψηφιότητες!
Παρ’ όλα αυτά το ΠΑΜΕ αξιώνει την αποδοχή μιας καθ’ όλα παράτυπης υποψηφιότητας. Το ίδιο επιχείρησε και πέρυσι, και καταθέτοντας μια σειρά από ψέματα και αποκρύπτοντας γεγονότα (και όχι βέβαια «από την αντίδραση των ίδιων των συναδέλφων στο νησί..»), κατάφερε να αποσπάσει την επικύρωση της υποψηφιότητας της εν λόγω συναδέλφου. (ενώ στη συνέχεια κατήγγειλε τον αποκλεισμό της!)
Για όλους εμάς είναι ξεκάθαρο το εξής: Με δεδομένα τα εκλογικά αποτελέσματα των τελευταίων 6 χρόνων, το ΠΑΜΕ δεν ενδιαφέρεται για τις εκλογές του σωματείου και επιχειρεί την υπονόμευση τους. Αποφάσισαν με τη μεθόδευση αυτή να στηθεί μια προβοκάτσια εις βάρος του. Ξεκάθαρα το προσχεδίασαν! Για το λόγο αυτό εξ άλλου, ούτε καταψήφισαν, ούτε όμως δεσμεύτηκαν στη Γ.Σ. που οδήγησε σε εκλογές πως δε θα τις καταγγείλουν, παρ ότι ρωτήθηκαν ευθέως και επανειλημμένα! Προσπαθούν να παρουσιάσουν το ζήτημα ως διένεξη δυο παρατάξεων για να οδηγήσουν το σωματείο σε δικαστές και εκλογοδικεία και αφού δε μπορούν να το ελέγξουν, να το διαλύσουν όπως επιχείρησαν και στο παρελθόν. Δε θα τους κάνουμε τη χάρη!
Για την ουσία:
Έψαχναν ένα πρόσχημα για να καταγγείλουν και να υπονομεύσουν τη διαδικασία και τελικά ανακάλυψαν αποκλεισμούς! Μέσα από ψέματα και ασυνάρτητα «επιχειρήματα», καταγγέλλουν φιμώσεις και αποκλεισμούς χωρίς να λένε λέξη για τη ταμπακιέρα.
Ποια είναι η θέση τους για το ζήτημα των αποσπάσεων σε κομματικά γραφεία; (το οποίο σκόπιμα επιχειρούν να ταυτίσουν με τις αποσπάσεις σε ομοσπονδίες). Σύμφωνα με δήλωση τους στο Δ.Σ. «διαφωνούν, ζητάνε τη κατάργηση του νόμου, αλλά μέχρι τότε τον χρησιμοποιούν»!
Πως γίνεται κάποιος που έχει αποσπαστεί δυο χρόνια εκτός εκπαίδευσης και βρίσκεται μέσω του υπουργείου εσωτερικών σε κάποιο κόμμα, να θέλει να θέσει υποψηφιότητα για να είναι εκπρόσωπος των εκπαιδευτικών της Ικαρίας;
Τέλος πως αντιλαμβάνονται οι συνάδελφοι του ΠΑΜΕ τη τήρηση του καταστατικού; Οι υπέρμαχοι του 1264/82 νόμου του αστικού κράτους (με βάση τον οποίο δεν πρέπει να έχει ούτε την ιδιότητα του μέλους), πως προσπερνούν τόσο εύκολα τις διατάξεις που ορίζουν τη λειτουργία της ΕΛΜΕ που είναι «νόμοι» των εργαζομένων; Και αν αγνοήσουμε το καταστατικό για τη συνάδελφο, γιατί να μη το κάνουμε για οποιονδήποτε άλλον θέλει, ή θα θελήσει στο μέλλον να θέσει υποψηφιότητα; Και που θα οδηγήσει αυτή η πρακτική το σωματείο αν όχι στην απόλυτη διάλυση;
Αποτελεί συνδικαλιστική αθλιότητα να αποκρύπτεις την απόφαση μιας Γενικής Συνέλευσης, να την υπονομεύεις, να την διαβάλεις και να τη διασύρεις σε όλη τη χώρα με ψεύδη και ασυναρτησίες, καλώντας μάλιστα μέλη άλλων συνδικαλιστικών οργανώσεων που δεν γνωρίζουν τα γεγονότα, να καταγγείλουν ανύπαρκτες «μεθοδεύσεις». Αυτός είναι ο σεβασμός τους απέναντι στους συναδέλφους, στις διαδικασίες και στο σωματείο. Υποτιμούν όμως για άλλη μια φορά τη νοημοσύνη των συναδέλφων. Και αυτό θα αποδειχθεί ξανά, ασυγχώρητο λάθος.
Ικαρία 17/2/2013
Ενωτική Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών Ικαρίας-Φούρνων
Με αηδία και χωρίς καμία πλέον έκπληξη, παρακολουθήσαμε το στοίβαγμα ψεμάτων, ανακριβειών και λογικών ακροβασιών σε μια και μόνο ανακοίνωση του ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών, τόσων πολλών, που δύσκολα απαντώνται στο σύνολο τους.
Με αφορμή υποτιθέμενη «διαγραφή συνδικαλίστριας του ΠΑΜΕ επειδή είναι αποσπασμένη στο ΚΚΕ», επιχειρείται η διαστροφή των γεγονότων και η δημιουργία κλίματος «πολιτικών διώξεων και αποκλεισμών των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ» .
Για την αποκατάσταση της αλήθειας:
Η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΛΜΕ Ικαρίας που υποτίθεται πως μεθόδευσε τον αποκλεισμό οργανώνοντας εκλογές χωρίς δικαστικό, δεν πήρε τέτοια απόφαση! Αφού προσπάθησε από το Νοέμβριο που γίνονται συνήθως οι εκλογές, να εξασφαλίσει παρουσία δικαστικού και εισέπραξε τρεις διαδοχικές αρνήσεις από το ειρηνοδικείο Σάμου, κάλεσε τελικά το Γενάρη 2 Γενικές Συνελεύσεις για το θέμα. Το παράδοξο είναι πως την αγωνία για διενέργεια εκλογών την έχει η πλειοψηφούσα παράταξη, με το ΠΑΜΕ να δηλώνει σε ΓΣ και ΔΣ πως «δεν καταλαβαίνει τη βιασύνη που έχει πιάσει κάποιους για εκλογές». Η Γ.Σ. (στην οποία συμμετείχε και το ΠΑΜΕ ) αποφάσισε εκλογές χωρίς δικαστικό αντιπρόσωπο σχεδόν ομόφωνα (5 λευκά του ΠΑΜΕ), πρακτική που ακολουθείται από πολλά σωματεία της χώρας, προβλέπεται από το καταστατικό και που είναι κατά την κρίση της Γ.Σ., η ορθότερη.
Γιατί το ΠΑΜΕ θεωρεί ότι δεν μπορούν οι εργαζόμενοι να διασφαλίσουν την εγκυρότητα της διαδικασίας παρά μόνο αν τους επιβλέπει δικαστής; Πως θα μπορούσε ο ειρηνοδίκης να αλλάξει τις υποψηφιότητες αφού τους υποψηφίους τους ανακηρύσσει το ΔΣ, βάσει καταστατικού, τουλάχιστον 12 μέρες πριν; Από πού προέκυψε τόση νομιμοφροσύνη ξαφνικά, ειδικά όταν αυτή η πρακτική ακολουθείται και από σωματεία όπου έχει πλειοψηφία το ΠΑΜΕ;
Για τον επιχειρούμενο αποκλεισμό:
Η συνάδελφος Κ. Σεφέρη είναι αποσπασμένη στο Υπ. Εσωτερ. και από εκεί έχει διατεθεί στα γραφεία του Κ.Κ.Ε. για γραμματειακή υποστήριξη από τον 05/2011.
Βεβαίως κανένα καταστατικό δεν προβλέπει διαγραφή ή αποκλεισμό για κάποιον που είναι αποσπασμένος σε κομματικό γραφείο. Το καταστατικό του σωματείου (που τροποποιήθηκε το 2005 επί προεδρίας της συγκεκριμένης συναδέλφου σε αυτό ακριβώς το άρθρο) προβλέπει όμως με σαφήνεια ότι μέλη του επιτρέπεται να είναι « όσοι εκπαιδευτικοί λειτουργοί υπηρετούν στα σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης εκτός βέβαια των ειδικών περιπτώσεων (αιρετοί κ.λ.π.), στα Γραφεία των ΔΙΔΕ και στις διάφορες Υπηρεσίες του ΥΠΕΠΘ και όσοι εκπαιδευτικοί εργάζονται σαν ωρομίσθιοι, έστω και για μια ώρα, στα σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης». (Άρθρο 5)
Επίσης για την υποψηφιότητα για το Δ.Σ. σημειώνει ρητά ότι: «Αποκλείονται από το Δ.Σ εκπαιδευτικοί λειτουργοί:... γ) Εφόσον έχουν αποσπαστεί με αίτηση τους εκτός της περιοχής της ΕΛΜΕ για ένα διδακτικό έτος.» (Άρθρο 12/παρ γ). Και βέβαια, ο Ν. 1264/82 αναφέρει ρητά ότι τα καταστατικά των ενώσεων ορίζουν τα θέματα αυτά, καθώς και ότι: « διαγράφεται το μέλος της συνδικαλιστικής οργάνωσης: ..2) πού πριν έξι (6) μήνες έχει πάψει με τη θέλησή του να απασχολείται στον επαγγελματικό κλάδο απασχόλησής του, εκτός εάν τούτο οφείλεται στην εκλογή του στο Κοινοβούλιο ή την Τοπική Αυτοδιοίκηση.»
Σε κάθε περίπτωση να γίνει ξεκάθαρο ότι το καταστατικό του κάθε σωματείου δεν είναι ο Νόμος που μας επιβάλλει το κράτος, ή πολύ περισσότερο κάτι τυπικό κι ανούσιο όπως θέλει να το παρουσιάζει το ΠΑΜΕ. Είναι οι κανόνες που θέτουμε για τη λειτουργία του σωματείου μας οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Κι επειδή οι εργαζόμενοι πρέπει να αποφασίζουμε, προτείναμε στο ΠΑΜΕ να φέρει το ζήτημα σε Γ.Σ. που έχει οριστεί την 18/2/13. Αντ’ αυτού προτίμησε το λασποπόλεμο.
Και βέβαια για να θολώσει τα νερά μπλέκει τους αποσπασμένους σε κόμματα με αυτούς σε υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας, στην ΑΔΕΔΥ, την ΟΛΜΕ κλπ. την ώρα που ξέρει πως υπάρχει ειδική ρύθμιση στα καταστατικά των σωματείων για αιρετούς και πως το καταστατικό της ΟΛΜΕ (που είναι βέβαια διαφορετικό από αυτό των τοπικών πρωτοβάθμιων) επιτρέπει τέτοιες υποψηφιότητες!
Παρ’ όλα αυτά το ΠΑΜΕ αξιώνει την αποδοχή μιας καθ’ όλα παράτυπης υποψηφιότητας. Το ίδιο επιχείρησε και πέρυσι, και καταθέτοντας μια σειρά από ψέματα και αποκρύπτοντας γεγονότα (και όχι βέβαια «από την αντίδραση των ίδιων των συναδέλφων στο νησί..»), κατάφερε να αποσπάσει την επικύρωση της υποψηφιότητας της εν λόγω συναδέλφου. (ενώ στη συνέχεια κατήγγειλε τον αποκλεισμό της!)
Για όλους εμάς είναι ξεκάθαρο το εξής: Με δεδομένα τα εκλογικά αποτελέσματα των τελευταίων 6 χρόνων, το ΠΑΜΕ δεν ενδιαφέρεται για τις εκλογές του σωματείου και επιχειρεί την υπονόμευση τους. Αποφάσισαν με τη μεθόδευση αυτή να στηθεί μια προβοκάτσια εις βάρος του. Ξεκάθαρα το προσχεδίασαν! Για το λόγο αυτό εξ άλλου, ούτε καταψήφισαν, ούτε όμως δεσμεύτηκαν στη Γ.Σ. που οδήγησε σε εκλογές πως δε θα τις καταγγείλουν, παρ ότι ρωτήθηκαν ευθέως και επανειλημμένα! Προσπαθούν να παρουσιάσουν το ζήτημα ως διένεξη δυο παρατάξεων για να οδηγήσουν το σωματείο σε δικαστές και εκλογοδικεία και αφού δε μπορούν να το ελέγξουν, να το διαλύσουν όπως επιχείρησαν και στο παρελθόν. Δε θα τους κάνουμε τη χάρη!
Για την ουσία:
Έψαχναν ένα πρόσχημα για να καταγγείλουν και να υπονομεύσουν τη διαδικασία και τελικά ανακάλυψαν αποκλεισμούς! Μέσα από ψέματα και ασυνάρτητα «επιχειρήματα», καταγγέλλουν φιμώσεις και αποκλεισμούς χωρίς να λένε λέξη για τη ταμπακιέρα.
Ποια είναι η θέση τους για το ζήτημα των αποσπάσεων σε κομματικά γραφεία; (το οποίο σκόπιμα επιχειρούν να ταυτίσουν με τις αποσπάσεις σε ομοσπονδίες). Σύμφωνα με δήλωση τους στο Δ.Σ. «διαφωνούν, ζητάνε τη κατάργηση του νόμου, αλλά μέχρι τότε τον χρησιμοποιούν»!
Πως γίνεται κάποιος που έχει αποσπαστεί δυο χρόνια εκτός εκπαίδευσης και βρίσκεται μέσω του υπουργείου εσωτερικών σε κάποιο κόμμα, να θέλει να θέσει υποψηφιότητα για να είναι εκπρόσωπος των εκπαιδευτικών της Ικαρίας;
Τέλος πως αντιλαμβάνονται οι συνάδελφοι του ΠΑΜΕ τη τήρηση του καταστατικού; Οι υπέρμαχοι του 1264/82 νόμου του αστικού κράτους (με βάση τον οποίο δεν πρέπει να έχει ούτε την ιδιότητα του μέλους), πως προσπερνούν τόσο εύκολα τις διατάξεις που ορίζουν τη λειτουργία της ΕΛΜΕ που είναι «νόμοι» των εργαζομένων; Και αν αγνοήσουμε το καταστατικό για τη συνάδελφο, γιατί να μη το κάνουμε για οποιονδήποτε άλλον θέλει, ή θα θελήσει στο μέλλον να θέσει υποψηφιότητα; Και που θα οδηγήσει αυτή η πρακτική το σωματείο αν όχι στην απόλυτη διάλυση;
Αποτελεί συνδικαλιστική αθλιότητα να αποκρύπτεις την απόφαση μιας Γενικής Συνέλευσης, να την υπονομεύεις, να την διαβάλεις και να τη διασύρεις σε όλη τη χώρα με ψεύδη και ασυναρτησίες, καλώντας μάλιστα μέλη άλλων συνδικαλιστικών οργανώσεων που δεν γνωρίζουν τα γεγονότα, να καταγγείλουν ανύπαρκτες «μεθοδεύσεις». Αυτός είναι ο σεβασμός τους απέναντι στους συναδέλφους, στις διαδικασίες και στο σωματείο. Υποτιμούν όμως για άλλη μια φορά τη νοημοσύνη των συναδέλφων. Και αυτό θα αποδειχθεί ξανά, ασυγχώρητο λάθος.
Ικαρία 17/2/2013
Ενωτική Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών Ικαρίας-Φούρνων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου