Δευτέρα 15 Ιουλίου 2013

Ξέρουμε τι κλείνει ή είναι όλα αριθμοί; Η περίπτωσητης Σχολής Αργυροχρυσοχοΐας Στεμνίτσας

Ξέρουμε τι κλείνει ή είναι όλα αριθμοί;

Με αφορμή και δείγμα μια σχολή ΕΠΑΣ, προσπαθούμε να αποδείξουμε ότι η κατάργηση σαν έννοια και σαν πρακτική δεν είναι λύση αλλά θάνατος.

Το δείγμα μας είναι η Σχολή Αργυροχρυσοχοΐας Στεμνίτσας και θα παρακολουθήσουμε μια σύντομη ανασκόπηση της σχολικής χρονιάς που πέρασε, 2012-13:

Σεπτέμβριος

Η σχολή ξεκινάει τη λειτουργία της με 47 εγγεγραμμένους μαθητές. Ενεργοί είναι οι 40.


Οκτώβριος
  • 4 μαθήτριες της σχολής κερδίζουν αντίστοιχα το 1ο, το 2ο και το 3ο Βραβείο καθώς και τον 2ο Έπαινο σε διαγωνισμό σχεδίου κοσμήματος στη Θεσσαλονίκη (Kosmima 2012, Helexpo)  
  • 3 μαθητές προκρίνονται στους 8 σε διαγωνισμό κοσμήματος στο Μόναχο και εκθέτουν σε πανευρωπαϊκό επίπεδο σε μια από τις μεγαλύτερες εκθέσεις του είδους (The Munich Show-Mineralientage Munchen). Μαθητής του σχολείου κερδίζει το 3ο Βραβείο.


Νοέμβριος

Οι μαθητές του σχολείου δημιουργούν εξ ολοκλήρου (όπως και κάθε χρόνο) το ημερολόγιο του 2013


Δεκέμβριος

Τα έργα του 1ου τετραμήνου παρουσιάζονται σε έκθεση κοσμήματος στο κτίριο της σχολής


Ιανουάριος

Συμμετοχή της Σχολής με δικό της περίπτερο στην πανελλήνια εμπορική έκθεση «Σύγχρονες Δημιουργίες», στο ΜΕΚ


Μάρτιος

Συμμετοχή της Σχολής στην πανελλήνια εμπορική έκθεση «Χρυσός- Ασήμι», στο Metropolitan Expo (αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, σε κοινό περίπτερο με τις Σχολές Κορυδαλλού, Περιστερίου και Χαλανδρίου


Απρίλιος

Τα έργα του 2ου τετραμήνου παρουσιάζονται σε έκθεση κοσμήματος στο κτίριο της σχολής


Μάιος και Ιούνιος

Η Σχολή διοργανώνει σε συνεργασία με το Δήμο Γορτυνίας την «1η Εαρινή Σύναξη Αργυροχρυσοχόων», εξειδικευμένα σεμινάρια αργυροχρυσοχοΐας από καταξιωμένους τεχνίτες και επαγγελματίες του χώρου. Απευθύνεται σε κάθε μαθητή ή απόφοιτο οποιασδήποτε σχολής στην Ελλάδα. Είναι η πρώτη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο, φιλοδοξεί όμως όχι μόνο να καθιερωθεί αλλά και να σταθεί, σε βάθος χρόνου, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Οι πρώτες επαφές για αυτό έχουν ήδη γίνει, ενώ από το βιντεοσκοπημένο υλικό ετοιμάζονται τα πρώτα e-learning βίντεο που θα στελεχώνουν μια διαδικτυακή πλατφόρμα ανοιχτή και προσβάσιμη σε όλους.


Μήπως είναι λίγα; Ας προσπαθήσουμε λίγο παραπάνω: 


Η Σχολή βρίσκεται σε έναν τόπο με αργυροχρυσοχοΐκή παράδοση 500 χρόνων
είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την τοπική κοινωνία και αποτελεί κέντρο για το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνικής, πολιτιστική, οικονομικής και τουριστικής της ανάπτυξης.

Συνεργάζεται άψογα με το Δήμο Γορτυνίας στα αναπτυξιακά του προγράμματα και συμμετέχει έμπρακτα στη δημιουργία του Μουσείου Αργυροχρυσοχοΐας που έχει ήδη εγκριθεί.
Δημιουργεί, σε συνεργασία με άλλους φορείς, εργαστήριο αποφοίτων με άμεση σύνδεση με την επαγγελματική αγορά. Για το εργαστήριο αυτό έχουν ήδη δαπανηθεί ποσά και αναμένεται να είναι έτοιμο τον Οκτώβριο



Πάλι είναι λίγα; Ή, μήπως, ως πολιτιστικά στοιχεία είναι περιττά; 

Ας προσθέσουμε λοιπόν -λίγους μόνο- αριθμούς (αφού τα μετράμε..):
  • η Σχολή λειτουργεί με 4 εκπαιδευτικούς και 1 καθαρίστρια  
  • έχει πάγια ετήσια λειτουργικά έξοδα έως 15.000€ για την επόμενη χρονιά έχει ήδη εγγράψει 25 μαθητές.
  • Οι 12 είναι ήδη πτυχιούχοι ΑΕΙ ή ΤΕΙ


Μπορεί και να υπάρχουν σχολές που υπολειτουργούν (Δεν τις θεραπεύσατε ποτέ).

Σίγουρα πάντως υπάρχουν δεκάδες σχολές που λειτουργούν υποδειγματικά, που είναι υγιέστατες και δεν χρειάζονται «ευθανασία». Που κάνουν πράξη το διευρυμένο σχολείο που λέτε ότι ονειρεύεστε, που υλοποιούν τη δια βίου μάθηση, που παράγουν έργο (και όχι ανέργους). Που τώρα κλείνουν.

Αυτό το κείμενο δεν αφορά μόνο τις ΕΠΑΣ και την εκπαίδευση. Αφορά την πράξη της κατάργησης γενικά και προσπαθεί να αποδείξει οτι η ολοκληρωτική κατάργηση οποιουδήποτε κλάδου ή φορέα δεν αποτελεί λύση. Αποτελεί εστία μεγαλύτερου προβλήματος από αυτό που (ΔΕΝ) έλυσε και είναι και κάτι ακόμα χειρότερο: είναι ο παράλληλος θάνατος σε οτιδήποτε καλό υπάρχει ακόμα σε αυτή τη χώρα.. 











Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου